Z pewnością większość właścicieli koni spotkało się z pojęciem skrobi. Czym właściwie jest skrobia i jakie funkcje pełni w diecie koni? Czy ograniczenie ilości tego składnika jest dobrym pomysłem i czy dieta niskoskrobiowa jest najlepszym wyborem dla wszystkich koni? Między innymi na te pytania odpowiemy w poniższym tekście.
Skrobia – czym jest
Skrobia to węglowodan zbudowany z łańcuchów cukrów prostych (merów glukozy), połączonych wiązaniami wiązaniami α-glikozydowymi. Oznacza to w praktyce, że organizm może łatwo rozłożyć skrobię do glukozy, która jest wykorzystywana jako źródło energii. Sama skrobia jest białą substancją bez zapachu i smaku. W roślinach skrobia pełni funkcje polisacharydu zapasowego, magazynowanego w największej ilości w ziarnach, choć jej obecność odnotowuje się również w liściach, owocach, czy łodygach. Jest ona węglowodanem niestrukturalnym, stanowiącym magazyn energii dla rośliny.
Skrobia w diecie koni
Największą zawartością tego składnika w diecie koni cechują się zboża. Udział skrobi w ziarnie owsa wynosi około 40-50% (wartość ta jest zmienna w zależności od gatunku), w jęczmieniu około 50-60%, natomiast w ziarnie kukurydzy nawet 70%, przy czym warto zaznaczyć, że skrobia zawarta w kukurydzy cechuje się najmniejszym poziomem strawności w jelicie cienkim, co oznacza zwiększone ryzyko przedostania się niestrawionej skrobi do jelita grubego i związanych z tym zaburzeń mikrobiomu. Strawiona skrobia może zostać zużyta jako źródło energii, lub zostać zmagazynowana pod postacią glikogenu (w tkance mięśniowej i wątrobie), gdzie stanowi zapas energii do późniejszego wykorzystania. Warto wspomnieć również o tym, że organizm konia może korzystać z drugiego źródła energii, jakim są lotne kwasy tłuszczowe, jednak żeby było to możliwe, konieczna jest obecność glikogenu. Oznacza to, że koń otrzymujący zbyt małe ilości węglowodanów nie będzie w stanie wydajnie korzystać z energii magazynowanej w postaci tłuszczów.
Skrobia – dla jakich koni?
Obecność skrobi jest szczególnie korzystna dla koni w intensywnym treningu, wymagających dodatkowej dawki energii, która będzie w stanie zostać szybko uwolniona i zużyta. Takie rozwiązanie sprawdza się w przypadku koni wykazujących wysokie zapotrzebowanie na energię (skaczących przez przeszkody, wyścigowych) oraz tych, które nie są w stanie utrzymać odpowiedniej masy ciała na samych komponentach włóknistych. Kluczowa dla prawidłowego wykorzystywania skrobi jest jej dawka i skarmianie jej w obecności włókna i tłuszczu. Z tego powodu zbilansowane pasze wysokoenergetyczne są bezpieczniejszym źródłem pożywienia niż same ziarna zbóż. Skład pasz Mebio i St.Hippolyt jest skomponowany tak, żeby maksymalnie ułatwić trawienie skrobi. Wpływa na to użycie komponentów będących zarówno źródłami włókna, jak i tłuszczu, które wydłużają czas trawienia pokarmu, a tym samym umożliwiają prawidłowe przetworzenie i wykorzystanie skrobi jako efektywnego źródła energii.
Pasze niskoskrobiowe – kiedy będą dobrym wyborem?
Z rozwiązania, jakim są mieszanki niskoskrobiowe skorzystają z pewnością konie otyłe, zagrożone syndromem owrzodzenia żołądka, zaburzeniami metabolicznymi, czy osobniki ze zbyt wysokim poziomem energii. W takich przypadkach należy wziąć pod uwagę całość dawki żywieniowej, a więc dostęp do pasz treściwych, ale również do siana odpowiedniej jakości i pastwiska. Pamiętajmy, że samo zredukowanie z diety skrobi pochodzącej ze zbóż nie przyniesie zamierzonego efektu, jeżeli koń zagrożony powyższymi schorzeniami będzie miał dostęp do trawy zasobnej we fruktany. Decydując się na żywienie konia dawką o niskiej zawartości skrobi, konieczne jest ustalenie odpowiedniej kaloryczności diety i zapewnienie dostępu do źródeł białka i włókna. Szczególnie pomocne są w takich przypadkach pasze takie jak Equigard, Brandon XL/XS/XP, gama Mebio, czy produkty Agrobs, które znajdziecie w naszym sklepie internetowym.
Do tematu skrobi wrócimy z pewnością w kolejnych tekstach, a jeżeli pojawią się pytania dotyczące stosowania skrobi w diecie waszych koni – polecamy kontakt z dietetykiem HippoVet+
