Wiadomo już, że nasza ekipa składa się z młodych, ambitnych lekarzy weterynarii, biologów i zootechników, ale nie wszyscy pewnie są świadomi, że dużą częścią naszej codzienności są badania naukowe. Założyciel firmy HippoVet+ dr Krzysztof Marycz w praktyce większość czasu spędza w laboratorium. Współpracujemy z ośrodkami naukowymi w Europie i USA. Wszystko po to, aby stale poszerzać wiedzę dotyczącą żywienia koni, diagnostyki molekularnej i medycyny regeneracyjnej, a w konsekwencji, aby poprawić komfort życia koni.

Obecnie trwają intensywne badania nad Syndromem Metabolicznym Koni (EMS) prowadzone przez dr hab. Krzysztofa Marycza, wspólnie z naszą firmową koleżanką lek. wet. Jolantą Szłapką-Kosarzewską - również doktorantką Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. O tym, czym w ogóle jest EMS opowiada dr hab. Krzysztof Marycz: „to niedawno zdefiniowana jednostka chorobowa, którą charakteryzuje obniżona wrażliwość na insulinę, podwyższony poziom glukozy oraz przebyty lub chroniczny ochwat.” Można więc powiedzieć, że po części syndrom metaboliczny koni odpowiada cukrzycy typu drugiego u ludzi. Większość koni dotkniętych EMS cierpi na nadwagę i odkłada tłuszcz na szyi oraz wokół ogona. „Co ciekawe udowodniono, że konie z EMS nie muszą być patologicznie otyłe. Konie sportowe o nienagannej sylwetce, ale źle karmione mogą w sposób utajony chorować na EMS”. – dodaje.

Nadeszła wiosna, a wraz z nią wymiana sierści. Właściciele toną we włosach i jest to uciążliwe, ale nieuniknione i w konsekwencji doprowadza do uzyskania lśniącej, zdrowej sierści. Niewiele osób zdaje sobie jednak sprawę, że okres wymiany włosa jest dla organizmu konia niemałym obciążeniem i wymaga sporej mobilizacji. Właściwe odżywienie zwierzęcia to główny czynnik przyczyniający się do uzyskania doskonałej okrywy włosowej, ale również chroniący przed utratą kondycji i odporności. Jeśli chcesz, by Twój koń był zdrowy i błyszczał jak na wybiegu, musisz przestrzegać prostych zasad.

Trawa to najbardziej naturalny pokarm dla koni. Cechuje ją przede wszystkim łatwa dostępność w  wielu rejonach świata oraz możliwość całorocznego korzystania z różnych jej forma przy minimalnym nakładzie pracy. Musimy jednak brać pod uwagę to, że nie jest to pasza idealna dla wszystkich koni. 

Czynnikiem, który sprawia, że trawa jest tak smaczna dla koni, jest zawartość cukru. Dr Kathleen Crandell, dietetyk z Kentucky Equine Research, wyjaśnia, że oprócz glukozy i fruktozy, czyli cukrów łatwo trawionych przez konie, wiele traw zawiera inne formy cukru, które nie mogą być rozłożone w  początkowych odcinkach jelita. Fruktany powstają, gdy kilka cząsteczek fruktozy jest związanych ze sobą, tworząc łańcuchy. Twory takie niestety są dosyć odporne na enzymy trawienne w żołądku i jelicie cienkim. Przechodząc do tylnej części jelita, fruktany zaburzają równowagę pH, ponieważ wzrasta produkcja kwasu mlekowego. Następstwem tego może być reakcja zapalna, która jest jedną z  przyczyn kolek lub ochwatu u koni pastwiskowanych.

 Zależnie od pory roku stężenie fruktanów jest różne. Trawy potrzebują ich więcej w okresach gwałtownego wzrostu (wiosna, a także dni deszczowe po gorącej letniej pogodzie) i czasach, gdy trawa jest zestresowana (nadmierny wypas, susza, wysokie zasolenie w glebie). Poziom fruktanów zmienia się wraz z porą dnia, zazwyczaj latem jest najwyższy późnym popołudniem i wieczorem, a najniższy w bardzo wczesnych godzinach porannych.

Ilość fruktanów w trawie jest różna także w samej roślinie. Cukier powstaje w procesie fotosyntezy, a poziom cukru wzrasta w liściach w ciągu dnia. W nocy roślina wykorzystuje tę energię do wzrostu, gromadząc dodatkowy cukier w dolnej części łodygi. Jednak chłodne noce nie sprzyjają wzrostowi, a cukry mogą pozostać w liściach, które chętnie są spożywane przez pasące się konie – z tego powodu po mroźnych nocach należy wstrzymać się z porannym wypasem.

Korekcja zębów jest jedną z usług, jaką wykonujemy podczas wizyt u naszych klientów. Dlaczego? Ponieważ odpowiedni zgryz jest podstawą do bezpiecznego i efektywnego karmienia.

Końskie zęby, przystosowane do ciągłego pobierania pokarmu wymagającego rozcierania, stale narastają. Natura napotyka jednak na problem, a mianowicie nie dopasowanie anatomiczne szczęki i żuchwy. Te kości u konia nie są swoim idealnym odzwierciedleniem – szczęka jest szersza i dłuższa, a co za tym idzie zęby podczas żucia pokarmu nie są ścierane równomiernie. Z biegiem czasu górne zęby przy krawędzi policzkowej, a dolne przy krawędzi językowej zaczynają być ostre, co może powodować urazy języka i policzków. Sprawę utrudnia fakt, że obecnie „rozleniwiliśmy” koński aparat szczękowy, podając gniecione i moczone pasze, które nie wymagają tak intensywnego żucia.

Konie muszą być przygotowane do stawienia czoła mrozom, dlatego ich dieta powinna ulegać modyfikacji w zależności od pogody. Niskie temperatury stawiają dodatkowe wymagania metabolizmowi konia - zwierzę zużywa więcej energii do wykonywania tych samych czynności. By utrzymać stałą temperaturę ciała i nie stracić kondycji koń potrzebuje dodatkową ilość kalorii dostarczonych w codziennej diecie. Należy również pamiętać, że tłuszcz podskórny pomaga w utrzymaniu ciepła i pozwolić koniowi na odłożenie niewielkich rezerw.

Wiele koni, szczególnie przebywających na wybiegu, w czasie zimy traci na wadze. Przy niesprzyjającej pogodzie zwierzęta wykorzystują dużo energii na ogrzanie się, a właściciele mogą nie zauważyć, że ich podopieczni tracą dobrą kondycję, ponieważ proces przebiega stopniowo. Gruba, zimowa sierść sprawia, że koń wizualnie jest grubszy, poza tym często konie noszą derki, które przykrywają kłodę. Jest jednak druga strona medalu związana z zimową zmianą diety. Warunki atmosferyczne zazwyczaj nie sprzyjają utrzymaniu takiej aktywności, jaką konie mogą uprawiać latem, przez co białko i energia pochodzące ze skoncentrowanych pasz może negatywnie wpływać na zachowanie i zdrowie zwierzęcia. 

Całkiem spokojne na długiej wodzy!  

Jazda westernowa to bardzo wszechstronna dyscyplina. Koń westernowy musi być z jednej strony spokojny, zrelaksowany i wrażliwy na pomoce, z drugiej szybki, przepuszczalny i elastyczny. Od przyjemnej jazdy w niskich chodach do ujeżdżenia w galopie z ostrymi zwrotami, wymagającymi wytrzymałości i silnych nerwów. Wymagania stawiane przed końmi westernowymi to przede wszystkim zdrowy aparat ruchu z poprawnie wyrzeźbioną sylwetką i opanowanie. Ruszenie, szybkość, zatrzymanie – o co tylko jeździec poprosi.

Powszechnie znany jest szereg zalet płynących ze stosowania oleju w diecie koni. Zabieg ten jest zalecany szczególnie w okresie jesienno-zimowym, gdy koniom brak dostępu do świeżych traw. Trawy zawierają od 3 do 5% oleju, tymczasem siano ma go od 1 do 3%. Jednak najistotniejsza nie jest ilość tłuszczu, a proporcja kwasów tłuszczowych Omega-3 i Omega-6 w nich zawartych. Siano i zboża wzbogacają dietę konia w kwasy Omega-6, a zawierają ograniczoną ilość kwasów Omega-3. Dla zachowania równowagi ważna jest podaż olei bogatych w kwasy Omega-3.

Układ pokarmowy koni do prawidłowej pracy potrzebuje węglowodanów strukturalnych, czyli włókna. Głównym źródłem włókna są pasze objętościowe, które powinny stanowić podstawę końskiej diety. Dziennie zwierzę musi zjadać minimum 1,5 kg paszy objętościowej na każde 100 kg masy ciała. Najważniejsze jednak, żeby zadawane koniom pasze były najlepszej jakości, o co w przypadku pasz objętościowych trudno.

Jesienią gorsza jakość pasz gospodarczych zmusza nas do zastanowienia się, czy naszemu koniowi nie brakuje składników odżywczych, które latem przyjmował naturalnie, m.in ze świeżą trawą. W okresie jesienno-zimowym zmieniają się również naturalne potrzeby zwierzęcia związane ze zmianą żywienia, zmianą okrywy włosowej oraz zmianą warunków atmosferycznych.

Okres zimy może spędzać sen z powiek każdemu właścicielowi konia, dbającego o swojego kopytnego przyjaciela. Złe warunki atmosferyczne, błotniste podłoże, pasze gorszej jakości. Zimą w diecie konia warto uwzględnić dodatkowe pasze, bogate w witaminy i minerały.

Właściciele otyłych koni stają przed nie lada wyzwaniem szczególnie w sezonie pastwiskowym. Młoda, soczysta trawa jest dla koni bardzo kuszącym przysmakiem, niestety również tuczącym. Najprostszym rozwiązaniem byłoby nie wypuszczanie konia ze stadem na pastwisko, jednak nie jest to rozwiązanie dobre dla końskiej psychiki i fizjologii. Istnieje kilka alternatyw, jak poradzić sobie z łakomczuchami w sezonie letnim.

1. Dobrym, ale ostatecznym rozwiązaniem jest stosowanie kagańca, który uniemożliwi koniowi pobieranie trawy. Jednak u niektórych osobników może to wywołać problemy behawioralne. Wiele koni kojarzy kaganiec z zahamowaniem spożycia paszy i wymyśla różne manewry, by uniknąć założenia go.
2. Jeśli w ciągu okresu pastwiskowego jest dostęp do stajni, warto wypuszczać konia na pastwisko tylko o określonej porze dnia i tylko na pewien czas. „Najlepiej ograniczyć koniom dostęp do trawy wcześnie rano, gdy jest jeszcze zroszona, ponieważ wtedy zawartość cukrów jest w niej największa” – mówi dr hab. Krzysztof Marycz z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. Gdy koń przebywa w stajni należy zapewnić mu dostęp do siana średniej jakości (czyste, wolne od kurzu i pleśni, o barwie żółtawej). Takie siano charakteryzuje się niższą wartością odżywczą. Najlepiej, aby siano zadawać w siatkach o małych oczkach, co spowalnia czas pobierania pokarmu i zwiększa dokładność przeżuwania.
3. Najzdrowszą opcją jest wypuszczanie konia na suche lub mniejsze padoki, sąsiadujące z pastwiskiem, najlepiej z towarzyszem. (Pamiętajmy, że konie to zwierzęta stadne!) Jeżeli padok jest małych rozmiarów i trawiasty, należy pozwolić koniom wygryźć trawę – może się okazać, że padok wytwarza wystarczająco dużo trawy, aby mogły jeść, ale nie tak wiele, żeby zwiększyła się ich otyłość. Jeżeli trawy okaże się za mało, trzeba zapewnić koniom dostęp do siana średniej jakości.
4. Na każdą otyłość dobrze działa wysiłek fizyczny. Jeżeli zdrowie i wiek konia pozwala, należy ułożyć dla niego solidny plan treningowy. Ćwiczenia nie tylko sprawią, że koń spali kalorie, ale zabezpieczą go przed niektórymi problemami zdrowotnymi związanymi z otyłością (m.in. oporność na insulinę, zespół metaboliczny). Dobrze, aby zapewniać koniowi dawkę wymuszonego ruchu przez 30 minut dziennie.

Pamiętajmy, aby nie podawać otyłym koniom zbędnej energii z paszą treściwą. Jeżeli koń potrzebuje dodatkowych źródeł składników odżywczych z paszy, warto aby była to mieszanka dietetyczna, o niskiej zawartości węglowodanów łatwostrawnych, a dużej zawartości włókna. Dla koni grubasków polecamy pasze dietetyczne: Vital Fiber, Equigard lub Brandon XL.

Latem, podczas fali upałów, właściciele koni i jeźdźcy muszą zwrócić szczególną uwagę na odpowiednie nawodnienie ich podopiecznych. Woda jest najważniejszym składnikiem w diecie końskiej. Zwierzęta te mogą przetrwać prawie miesiąc bez jedzenia, natomiast niebezpieczne objawy braku wody zaczynają się pojawiać już po 48 godzinach! Są to m.in. kolka, czy letarg. Po 5 dniach bez wody następuje śmierć.

1. Konie w ciągu dnia wypijają około 20-55 litrów wody. U zwierząt przebywających w stajni nie jest dużym problemem ustalenie ilości wypijanych płynów przez poszczególne osobniki. Trudniej jest kontrolować spożycie wody u koni przebywających w stadzie na pastwisku. Stopień nawodnienia można ocenić poprzez kontrolę wilgotności dziąseł oraz sprężystości skóry na szyi lub ramieniu.
2. Ruń pastwiskowa składa się z 60-80% z wody. Konie pastwiskowane uzyskują znaczną ilość płynów z pokarmu. Konie karmione samym sianem i paszą, muszą pić więcej, by zaspokoić swoje potrzeby. Podczas przebywania zwierząt na wybiegu należy zwrócić uwagę, czy osobniki najniżej w hierarchii mają dostęp do źródła wody. Jeżeli dochodzi do częstych konfliktów przy poidle, należy rozważyć dodanie drugiego.
3. Spożycie wody jest różne w zależności od pory roku i intensywności treningu. Zwykle konie wypijają więcej wody latem podczas upałów, jednak niektóre spożywają jej więcej zimą. Przyczyną może być gorsza jakość pasz w okresach zimowych. Należy pamiętać, że ilość spożytych płynów jest indywidualną sprawą każdego organizmu. Bez nagłych zmian i złych objawów, nie ma powodu do niepokoju.
4. Podczas problemów zdrowotnych (biegunka, choroby nerek) straty wody z organizmu są zwiększone! Trzeba wtedy szczególnie zadbać o nawodnienie zwierzęcia.
5. Naturalne źródła wody (stawy, strumienie) nie powinny stanowić głównego źródła wody. Trudno jest dokładnie ocenić jakość wody w zbiornikach, ponad to łatwo może dojść do zanieczyszczeń i rozkwitu glonów. Zabłocone lub zamarznięte brzegi utrudniają koniom dostęp do wodopoju. Zawsze powinno się zapewnić koniom alternatywne źródło napoju w postaci słodkiej wody.

W odpowiednim nawodnieniu pomocne będą pasze zadawane na mokro, np. trawokulki PreAlpin Wiesencobs lub mesz Irish Masch oraz dodatek elektrolitów.

„Dla źrebiąt jedzenie jest drugim piorytetem zaraz po oddychaniu” – to cytat popularny wśród lekarzy weterynarii i dietetyków koni. Po narodzeniu źrebię powinno po upływie godziny już stać, a posilić się po upływie maksymalnie dwóch godzin.

„Najważniejszym posiłkiem dla źrebiąt jest siara – bogata w przeciwciała, ratujące życie naturalne antybiotyki i wszystkie niezbędne składniki odżywcze, jak białka, cukry, witaminy i związki mienaralne.” -potwierdza dr hab. Krzysztof Marycz prof. nadzw. UP we Wrocławiu – żywieniowiec firmy HippoVet+ i naukowiec z Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Jednak co po pierwszym posiłku? Skąd wiadomo, ile mleka powinno wypijać źrebię i czy prawidłowo rośnie? Kiedy należy wprowadzić pasze stałe?

-pierwsze dni i tygodnie

Siara zastępuje mleko przez pierwsze 24-36 godzin. Później źrebię pożywia się mlekiem matki, które w odpowiednich ilościach, całkowicie pokrywa zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Młody koń o wadze ok 50 kg powinien wypijać ok 15 litrów mleka dziennie. Pobiera on pokarm mniej więcej co godzinę. Naturalnym jest, że nawet tak młode konie próbują jeść trawę, paszę matki lub kał innych koni, jednak jest to dla nich bardziej forma rozrywki niż rzeczywiste pożywianie się.

-następne kilka miesięcy

W tym czasie źrebię oprócz mleka matki powinno pobierać pasze stałe. Następuje szybki wzrost i rozwój układu kostnego. Dlatego samo mleko matki już nie wystarcza na pokrycie coraz większego zapotrzebowania na składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach. „Ważna jest kontrola wzrostu i masy ciała rosnącego konia. Pozwala to ustalić, czy źrebię rozwija się prawidłowo.” – przypomina dr Marycz.

-odsadzenie

Odsadzenie następuje w wieku około 6 miesięcy, kiedy źrebię pobiera wystarczająco dużo pasz stałych, a układ pokarmowy jest już odpowiednio rozwinięty i uzupełniony w mikroflorę jelitową, niezbędną do fermentacji. W tym okresie często zdarzają się niekontrolowane spadki wagi, spowodowane zmianą diety i stresem związanym z odłączeniem od matki. Aby temu przeciwdziałać należy podawać żrebięciu właściwe pasze treściwe i suplementy ukierunkowane na rosnące konie.

Naszym rozwiązaniem na pierwszy stały pokarm konia i paszę po odsadzeniu jest naturalna, bezpieczna mieszanka FohlenGold. Jej receptura jest tak skonstruowana, aby mogła dostarczyć źrebiętom niezbędnych składników odżywczych w optymalnych ilościach. Mieszanka zapewnia rozwój układu kostno –szkieletowego, stabilizuje procesy trawienne oraz reguluje układ odpornościowy. W okresie po trzecim miesiącu życia powinno się także dołączyć do diety witaminy i minerały, niezbędne dla rosnącego organizmu i utrzymania silnych, zmineralizowanych kości! Najlepiej sprawdzi się w tym przypadku suplement Microvital, dostarczający wyżej wymienione związki w formie organicznej, najlepiej przyswajalnej dla organizmu. Aby źrebię optymalnie się rozwijało, powinno unikać się podawania mieszanek przeznaczonych dla koni starszych.

Problemem, z którym często borykają się właściciele jest niedostateczna masa mięśniowa u ich koni. Próbując zaradzić temu problemowi zwiększają ilość zadawanej paszy treściwej, którą najczęściej są ziarna owsa. Jednak nie doprowadzi to, do znacznego przyrostu mięśni u konia, ponieważ białko owsa cechuje się ubogim składem aminokwasów egzogennych (niezbędnych do zbudowania mięśni).

Od koni sportowych, startujących w klasycznych dyscyplinach jeździeckich, wymaga się dobrej kondycji, wytrzymałości, mobilizacji do wysiłku, koncentracji oraz szybkiej regeneracji. W dużym stopniu wszystkie te czynniki zależą od jakości żywienia. Dawka pokarmowa koni sportowych powinna być tak zbilansowana, aby zapewniała dopływ optymalnej ilościenergii dla pracy mięśni przy możliwie niskiej zawartości skrobi i cukru, niezbędne aminokwasy egzogenne, a także odpowiednią ilość witamin i składników mineralnych.

Zachęcamy do przeczytania całego artykułu!

CZY I JAKIE WITAMINY NALEŻY STOSOWAĆ?

Choć witaminy potrzebne są organizmowi konia w niewielkiej ilości, to są im niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju, codziennego funkcjonowania oraz osiągania optymalnych wyników sportowych. W praktycznym żywieniu ze względu na różną zawartość witamin w paszach lub różną ich biodostępność, konieczne jest stosowane dodatków mineralno-witaminowych w celu zbilansowania dawki pokarmowej. Niedobory witamin objawiają się między innymi: niedostatecznym wzrostem, brakiem apetytu, słabą rozrodczością, mniejszą odpornością na choroby, niedokrwistością oraz spadkiem wydolności. Zachęcamy do przeczytania naszego artykułu!

Wchodzimy w sezon wyźrebień. Czy wiecie, że ciąża dla organizmu konia to jak przebiegnięcie maratonu? Klacz we wczesnej laktacji produkuje dziennie ilość mleka równą 3% swojej masy ciała! Potrzebuje w tym okresie dodatkowej porcji energii i pełnowartościowego białka, a także dostarczenia składników mineralnych i witamin w formie organicznej.

Czarne nasiona kminku zwane Nigella Sativa (czarny kminek lub czarnuszka) posiadają wyjątkowe właściwości odżywcze. Tłoczony z nich olej zawiera naturalną witaminę E, beta-karoten, biotynę, liczne mikroelementy, nienasycone kwasy tłuszczowe oraz inne przeciwutleniacze biologicznie czynne tj. flawonoidy, saponiny, fosfolipidy, fitosterole i alkaloidy. 

We wcześniejszym artykule zostały przedstawione prozdrowotne właściwości oleju z czarnuszki, która nie bez przyczyny od tysięcy lat nazywana jest „złotem faraonów”.

Ze względu na silne właściwości wzmacniające odporność warto uwzględnić jej dodatek w zimowym żywieniu naszych koni.

Nadszedł czas, kiedy stajemy przed półkami sklepów i wybieramy prezenty dla najbliższych. Dla wielu z nas najbliższymi oprócz ludzi stają się zwierzęta. Traktujemy je jak naszych przyjaciół. Już od wielu tygodni pojawiają się w świecie sklepów jeździeckich stacjonarnych i internetowych propozycje prezentów dla naszych czterokopytnych przyjaciół. Jednak czy nowy czaprak, owijki, kantar czy szczotki uszczęśliwią naszego konia?

Na co dzień w swojej pracy spotykam się z różnymi problemami żywieniowymi. Trafiają do mnie przypadki, które często właściciele określają jako „beznadziejne”. Najczęściej należą do nich dwa skrajne: problem z pozbyciem się nadwagi/otyłości „Mój koń tyje z powietrza!” (był już o tym krótki artykuł) bądź też „Od dłuższego czasu mój koń nie może przytyć”.  I tutaj robimy STOP. Dziś skupimy się na koniach chudych, mających problem z rozwojem masy mięśniowej.

Zdrowa i lśniąca sierść to jeden z głównych wyznaczników zdrowia naszego konia. Włos matowy, słaby, bez połysku świadczy często o problemie zdrowotnym większej lub mniejszej rangi. Często niedobory minerałowe stanowią pierwszy czynnik, który otwiera wrota do pojawienia się wielu chorób. 

Czy żywienie koni grubasków mających tendencje do nadwagi może być równie uciążliwe jak żywienie koni mających problem z przytyciem? Otóż tak. Niestety wielu właścicieli boryka się z tym problemem.  Jak sobie z nim poradzić i skutecznie zrzucić zbędne kilogramy?

Co dobrego i zarówno odżywczego możemy przygotować naszemu koniowi po powrocie z treningu?

Przepisów jest wiele. Jednak wyjątkowo smacznym, który odżywi konia i zapewni mu szybką regenerację na kolejny trening jest mix włóknisto-elektrolitowy. Uzupełni deficyt elektrolitów związany z intensywnym wysiłkiem, pobudzi trawienie i odżywi mięśnie.

W tym krótkim poradniku odpowiemy na pytanie jak z produktami St. Hippolyt skutecznie przemycać leki dla koni wrzodowych. Kolejny zawierać będzie informacje dotyczące praktycznego żywienia koni borykających się z chorobą wrzodową.

Konie ze względu na swoją specyficzną budowę i fizjologię żołądka są szczególnie predysponowane do choroby wrzodowej. Wpływ na ich pojawienie ma również skłonność osobnicza oraz stres związany z transportem, zawodami, zmianą stajni czy przejściem z żywienia letniego na jesienne.

O żywieniu koni ujeżdżeniowych i skokowych opowiada Pani dietetyk mgr inż. tech. wet. Katarzyna Basinska:

"Potrzeby żywieniowe koni ujeżdżeniowych i skokowych są różne. Wpływa na to charakter wykonywanej pracy, różnice w budowie anatomicznej oraz predyspozycje genetyczne. Również psychika koni dresażowych jest bardziej wrażliwa i podatna na stres co wynika z konieczności pełnego skupienia w momencie wykonywania figur związanych z nagłymi zmianami dynamiki pracy."

Istnieje wiele kontrowersji w żywieniu produktami genetycznie modyfikowanymi (GMO- genetically modified organisms) . Mimo, że tak modyfikowane rośliny  wykazują wysoką  odporność na szkodniki, charakteryzują się lepszymi walorami smakowymi i mogą być uprawiane na ubogich terenach w niesprzyjających warunkach pogodowych, to nie koniecznie cieszą się wielkim uznaniem nie tylko wśród konsumentów, ale również osób odpowiedzialnych za żywienie swoich zwierząt. 

Wzmożona potliwość związana z wysoką temperaturą, intensywnym treningiem, długotrwałym transportem oraz silnym stresem wzmaga utratę wody oraz elektrolitów z organizmu. Zapotrzebowanie na elektrolity u konia zależy głównie od intensywności wykonywanej pracy, temperatury otoczenia i wilgotności środowiska.

Żywienie wysłodkami odgrywa istotną rolę zarówno w okresie zimowym jak i letnim. Wszystko zależy jednak w jakiej formie i jakiej jakości wysłodki podajemy. Najwłaściwsze w sezonie wiosenno-letnim są te niemelasowane (o obniżonej ilości cukru) z dodatkową porcją antyoksydantów oraz związków wspierających układ pokarmowy i odpornościowy, szczególnie u koni pracujących, z predyspozycjami do zaburzeń trawienia oraz z nadwrażliwością na owady (egzema letnia).

Wysłodki buraczane są wyjątkowo cennym źródłem włókna w żywieniu koni. Stanowią źródło wolno uwalnianej energii- tej najbardziej stabilnej i wskazanej w żywieniu koni. Mogą być stosowane pełnoporcjowo bądź jako uzupełnienie codziennej diety konia.

Jesień to wyjątkowo trudny okres dla naszych koni. Gwałtowne zmiany warunków pogodowych (spadek temperatury, deszcz, uporczywy wiatr) oraz przejście z żywienia letniego na jesienno-zimowe predysponują konie do wzrostu ryzyka chorób układu pokarmowego, oddechowego, mięśniowo-szkieletowego oraz zaburzeń dermatologicznych.

Dewiza marki St. Hippolyt brzmi „Najlepsze - wciąż nie jest wystarczająco dobre!”. Dlatego też biorąc pod uwagę potrzeby koni i oczekiwania właścicieli, stale poszerzamy swój asortyment o nowe produkty, które zapewnią jeszcze lepszy wygląd i zdrowie każdego ulubieńca w stajni! Z przyjemnością prezentujemy więc nowatorską mieszankę HippoVet Kräuter Pellet dla szczególnie wymagających koni pracujących.

Nowoczesna generacja produktów „Bio” znajduje coraz większe zainteresowanie wśród miłośników zwierząt. Wykorzystanie takiego procesu w technologii produkcji pasz dla koni stanowi ogromne wyzwanie dla producentów. St. Hippolyt to jedyna marka na rynku, która może poszczycić się mieszankami z zastosowaniem technologii „Bio”.

Znają go wszyscy, uwielbiają nieliczni- czosnek bo onim mowa, znalazł uznanie nie tylko w kuchni polskiej i śródziemnomorskiej, ale również w dietetyce zwierząt. O korzyściach stosowania czosnku w żywieniu koni słów kilka.

Nadchodząca wiosna jest początkiem sezonu pastwiskowego zarówno w chowie jak i hodowli koni. W Polsce, sezon ten zwykle rozpoczyna się na przełomie kwietnia/maja i trwa nawet do późnej jesieni. W tym okresie konie pobierają trawę na pastwiskach lub karmione są zielonką pastwiskową. Trawa jest bardzo cennym i naturalnym źródłem substancji pokarmowych, jednak należy pamiętać, że wszelkie zmiany w diecie konia powinny przebiegać stopniowo- dotyczy to również zmiany paszy objętościowej.

Nieubłaganie nadchodzi pora roku, kochana przez miłośników sportów „śnieżnych”, a niekoniecznie lubiana przez koniarzy. Na uwadze należy mieć fakt, że zima jest okresem, w którym dieta każdego konia wymaga pewnych modyfikacji w odniesieniu do letniego systemu żywienia.

Zrozumienie mechanizmów fizjologicznych organizmu konia związanych z intensywnym wysiłkiem fizycznym stanowi ważną rolę pracy współczesnych dietetyków. Prawidłowe żywienie koni użytkowanych sportowo zapewnia wysoką wydajność podczas pracy, przyśpiesza okres regeneracji organizmu po wysiłku oraz zmniejsza podatność na zmęczenie. Możliwość zastosowania mieszanek paszowych poprawiających wydajność i wytrzymałość podczas treningów stanowi pierwszy krok do zwiększenia stopnia wykorzystania potencjału konia. Jakie mieszanki są najlepsze, by osiągnąć zamierzone efekty, czym się kierować przy wyborze paszy oraz co polecają nasi zawodnicy- o tym słów kilka.